Автор:
Теодора Духовникова
Откакто всяко 15-годишно дете с прилична литературна култура може да поръча днес на Chat GPT да му напише стихотворение, в избран от него стил, на избран от него любим поет и по зададени темички и думи и Chat GPT да си го изплюе поносимо добре… се питам…
Какво стана с онова особено чувство да се влюбваме в поетите си, ако поетите ни днес не са за влюбване, понеже не са поети?
Искам си влюбването.
Искам си мастило, тежка биография, отшелничество, личен пример, катастрофални любови, невъзможност, арогантност , нежност, непотребност, непримиримост, несъвместимост с баналния живот.
Искам автентичност, за да ви разпозная, че сте истински.
Че доста “добри” Chat GPT поети разпознавам напоследък… Какво да ги правим ?